ေရ၀တဗုဒၶ၀င္-(၅)

ေရ၀တဗုဒၶ၀င္

၁။ သုမနျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ ေရ၀တမည္ေသာ ေလာကေရွ႕သြား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူေလ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏႈိင္းယွဥ္စရာ ဥပမာ ရွိေတာ္မမူ၊ တူေသာပုဂၢဳိလ္ ရွိေတာ္မမူ၊ ၿပိဳင္ဘက္ပုဂၢဳိလ္ ရွိေတာ္မမူ၊ အျမတ္ဆုံး ပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္ေတာ္မူေပ၏။


၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ ဘ၀ႀကီး ငယ္၌ မျဖစ္ေစတတ္ေသာ ခႏၶာဓာတ္တို႔ကို ပိုင္းျခားေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ တရားကို ေဟာျပေတာ္မူ၏။

၃။ ထိုျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္မူျခင္းေၾကာင့္ (နတ္လူတို႔၏ သစၥာေလးပါး ကို) သိျခင္းတို႔သည္ သုံးႀကိမ္တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ (နတ္လူတို႔၏) သစၥာေလးပါးကို ထိုးထြင္းသိျခင္းသည္ ဂဏန္းသခ်ၤာအားျဖင့္ မေျပာဆိုႏိုင္ေသာ ေရွးဦးစြာေသာ သိျခင္း ျဖစ္ေလ၏။

၄။ အၾကင္အခါ ေရ၀တျမတ္စြာဘုရားသည္ အရိႏၵမမင္းကို ဆုံးမေတာ္မူ၏၊ ထို အခါ ကုေဋတစ္ေထာင္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကုိ)သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ သိျခင္းျဖစ္ေလ၏။

၅။ လူတို႔ထက္ ျမတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခုနစ္ရက္ပတ္လုံး တစ္ပါးတည္း ကိန္းေအာင္းေတာ္ မူရာ (နိေရာဓသမာပတ္)မွ ထၿပီးလွ်င္ ကုေဋတစ္ရာေသာ လူ နတ္တို႔ကို ျမတ္ေသာ ဖိုလ္၌ တည္ေစလ်က္ ဆုံးမေတာ္မူ၏။

၆။ ေရ၀တျမတ္စြာဘုရားအား (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ (ဘ၀မွ) ေကာင္းစြာ လြတ္ေျမာက္ကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စုံကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔သည္ သုံးႀကိမ္တို႔ တိုင္တိုင္ ျဖစ္ကုန္၏။

၇။ ပထမအစည္းအေ၀းသို႔ ႂကြေရာက္ေသာ ရဟႏၲာတို႔သည္ ဂဏန္းစဥ္ (အေရ အတြက္)ကို ေက်ာ္လြန္ကုန္၏၊ ကုေဋတစ္သိန္းေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀း သည္ ဒုတိယ (ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္) အစည္းအေ၀း ျဖစ္၏။

၈။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ တရားတည္းဟူေသာ စက္ကို လည္ေစေတာ္မူေသာ ပညာ အားျဖင့္ တူေသာသူ မရွိေသာ အၾကင္ အဂၢသာ၀ကသည္ (ရွိ၏)၊ ထိုအခါ ထိုအဂၢ သာ၀ကသည္ မက်န္းမာသည္ ျဖစ္၍ အသက္ရွင္ျခင္း၌ ယုံမွားျခင္းသို႔ ေရာက္ေလ ၏။

၉။ ထိုအခါ ကုေဋတစ္ေထာင္ေသာ အၾကင္ရဟႏၲာရဟန္းတို႔သည္ ထိုအဂၢသာ၀က အား သူနာေမးျခင္းငွါ ႂကြေရာက္ေတာ္ မူလာၾကကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔၏ အစည္း အေ၀းသည္ တတိယ (သုံးႀကိမ္ေျမာက္)အစည္းအေ၀း ျဖစ္ေလ၏။

၁၀။ ထိုအခါ၌ ငါသည္ {{အတိေဒ၀}}မည္ေသာ ပုဏၰား(ျဖစ္၍) ေရ၀တျမတ္စြာ ဘုရား (ထံ)သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ထိုျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္း ကပ္ခဲ့၏။

၁၁။ ငါသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ အျမတ္ဆုံးျဖစ္ေသာ သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္ကို စြမ္းအား ရွိသမွ် ခ်ီးမြမ္း၍ အေပၚ႐ုံအ၀တ္ကို ေပးလွဴခဲ့၏။

၁၂။ ေလာက၏ ေရွ႕သြား ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ထိုေရ၀တျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္း ငါ့ကို ဗ်ာဒိတ္ စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏- {ဤကမၻာမွ မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ကမၻာ၌ ဤ(ပုဏၰား)သည္ ဘုရားျဖစ္လတၱံ႕}။

၁၃။ ကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းျခင္းလုံ႔လကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ)ျမတ္စြာဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလိုကုန္၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။

၁၄။ ငါသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကိုလည္း ၾကားနာရ၍ စိတ္ကို အလြန္ ၾကည္ညိဳေစခဲ့၏၊ ပါရမီဆယ္ပါးကို ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ လြန္ကဲေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ ခဲ့၏။

၁၅။ ထိုအခါ ၌လည္း ငါသည္ ထိုဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း ပါရမီတရားကို ေအာက္ေမ့၍ ငါသည္ အၾကင္ဘုရား အျဖစ္ကို ဆုေတာင္း၏၊ ထိုဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း ပါရမီတရား ကို က်င့္ေဆာင္ေတာ့အံ့ဟု အစဥ္ ပြါးမ်ားေစခဲ့၏။

၁၆။ ေရ၀တျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {သုဓည၀တီ} မည္၏၊ ခမည္းေတာ္ သည္ {၀ိပုလမင္း} မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {၀ိပုလာမိဖုရား} မည္၏။

၁၇။ ထိုဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္တို႔ပတ္လုံး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ အထူး တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ သုဒႆန ရတနဂၣိ အာေ၀ဠဟူ ေသာ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ သုံးေဆာင္တို႔ သည္ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလ်က္ ရွိကုန္၏။

၁၈။ (ထိုဘုရားေလာင္းအား) ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမေပါင္း သုံးေသာင္း သုံးေထာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ မိဖုရားသည္ {သုဒႆနာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {၀႐ုဏ} မည္၏။

၁၉။ ဘုရား (အေလာင္း)သည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ရထားယာဥ္ျဖင့္ ေတာထြက္ေတာ္ မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ ခုနစ္လတို႔ပတ္လုံး ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ျခင္း လုံ႔လကို အား ထုတ္ေတာ္မူ၏။

၂၀။ ႀကီးေသာ လုံ႔လရွိေတာ္မူေသာ ေရ၀တျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ ၀႐ုဏာရာမေက်ာင္းတိုက္တြင္ အသေရရွိေသာ ေက်ာင္း၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။

၂၁။ ၀႐ုဏသည္ လည္းေကာင္း၊ ျဗဟၼေဒ၀သည္ လည္းေကာင္း ေရ၀တျမတ္စြာ ဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ (ထိုျမတ္စြာဘုရား၏) အလုပ္အေကြၽးသည္ {သမၻ၀} မည္၏။

၂၂။ ဘဒၵါသည္ လည္းေကာင္း၊ သုဘဒၵါသည္ လည္းေကာင္း ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္မ{အဂၢသာ၀ိကာ}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ အတုမရွိေသာ ဘုရားတို႔ႏွင့္ သာ တူေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ကံ့ေကာ္ပင္ရင္း၌ ပြင့္ေတာ္မူ ၏။

၂၃။ ပဒုမသည္ လည္းေကာင္း၊ ကုဥၨရသည္လည္းေကာင္း ႏွစ္ေယာက္ေသာ ဒါယကာတို႔သည္ ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး {အဂၢဥပ႒က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ သိရီမာသည္ လည္းေကာင္း၊ ယသ၀တီသည္ လည္းေကာင္း ႏွစ္ေယာက္ေသာ ဒါယိကာမတို႔သည္ ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္ ၏။

၂၄။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမင့္အားျဖင့္ အေတာင္ရွစ္ဆယ္ ျမင့္လ်က္ {စိုက္ထူ အပ္ေသာ သိၾကားမင္း၏ (တံခြန္) မွန္ကင္းကဲ့သို႔} အရပ္မ်က္ႏွာ အားလုံးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစေတာ္မူ၏။

၂၅။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ကိုယ္ေတာ္၌ျဖစ္ေသာ အျမတ္ဆုံး ေရာင္ျခည္ေတာ္ ပန္း ႏြယ္သည္ ေန႔၌လည္းေကာင္း၊ ညဥ့္၌လည္းေကာင္း ထက္၀န္းက်င္ တစ္ယူဇနာ တိုင္ေအာင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ ရွိေပ၏

၂၆။ ထိုအခါ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္းရွိ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုမွ်ေလာက္ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို ကယ္တင္ ေတာ္မူ၏။

၂၇။ (ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္) ဘုရားတို႔၏ အားအစြမ္းကို ျပ၍ ေလာက၌ အၿမဳိက္ နိဗၺာန္ကို ေဟာျပလ်က္ {မီးစာကုန္ျခင္းေၾကာင့္ ၿငိမ္းေသာ မီးကဲ့သို႔} စြဲလမ္းျခင္း {ဥပါဒါန္} မရွိဘဲ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူေလၿပီ။

၂၈။ ေရႊရတနာႏွင့္ တူေသာ ထိုကိုယ္ေတာ္သည္ လည္းေကာင္း၊ အတုမရွိေသာ ထိုသဗၺညဳတဉာဏ္ တရားေတာ္သည္ လည္းေကာင္း ရွိ၏။ ထုိအားလုံးသည္ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ေလၿပီ၊ အလုံးစုံေသာ သခၤါရတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးတို႔သာ ျဖစ္ကုန္ သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

၂၉။ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာကို ေဆာင္ေတာ္မူေသာ ထိုေရ၀တျမတ္စြာဘုရား သည္ ၿမဳိ႕ေတာ္(မဟာပုရ)၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏၊ ဓာတ္ေတာ္သည္ ထိုထိုအရပ္ တို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ ရွိေလသတည္း။

ငါးခုေျမာက္ ေရ၀တဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္


Posted by ဦးေလာကနာထ at 9/04/2008 07:16:00 PM